Ulli draait...

...reportages ...moederdiensten ...overuren

maandag 29 november 2004

Rustige dagen
Er is nog genoeg te doen, er is volop nieuws, er moeten nog teksten geschreven worden, uitzendingen gemaakt worden, internetsites aangepast worden, foto's vormgegeven worden. Er moet nog ingesproken worden, gemonteerd worden en gediscussieerd worden.
En toch: alles heeft een serene rust over zich heen gekregen, omdat op vrijdag een kerstpakketje op de mat viel. Van Mami. Met allemaal lekkere chocolaatjes voor mijn adventskalender (lekker Duits) en met hele kleine kadootjes. Hartverwarmend. En ervoor zorgend dat de tv iets vaker uitgezet werd en de kaarsjes wat vaker aan. Plus 'Christstollen' en Gluehwein.

woensdag 24 november 2004

Ons huis van boven bekeken... / Unser Haus von oben gesehen...!

dinsdag 23 november 2004

Wim is overleden.
Ben ik eindelijk weer op dit log, is dit het enige dat ik kan melden. Ik ben diep geraakt, nog versterkt door het idee dat ik 1 week en 2 dagen (!) geleden nog op zijn afscheidsfeest was. Vriendin M. belde op, maar een half uur nadat het gebeurd was. Beneden in het M-caf� maar stilzwijgend een glaasje rode wijn genomen, ondanks vette verkoudheid.
Een fijne, altijd grappige collega waar ik maar kort mee heb samengewerkt, maar die veel te jong overleden is en twee wonderschone meiden achterlaat. Een waar hij deze zomer mee getrouwd is en zijn dochter Jip. Misschien is het voor hen allen het beste dat Wim niet meer langer hoefde te lijden. Sterkte!

donderdag 18 november 2004

Schandalig.
Een hele week geen post. En toch had ik het eergisteren geprobeerd, maar toen deed Blogger het niet.
Toen was het nieuws dat Otto Schily (minister van Binnenlandse Zaken, Duitsland) de strijd tegen de terreur scherper aan wil pakken, mede ingegeven door de incidenten in Nederland, blijkbaar. Duitsland is dus de eerste die er wat aan gaat doen, dat verbaasde me nou weer...

Daarnaast wilde ik melden dat mijn eigen ingezonden brief naar Der Spiegel natuurlijk niet geplaatst is en dat de koffieautomaten in het liefelijke AKN-gebouw het ook 's nachts doen. Van dinsdag op woensdag kon ik dat zelf de hele nacht testen, toen ik hier bezig was andermans werk te doen omdat de site van dit programma af moest. En ik daar weinig leidinggevende hulp bij had. Vriend M. zit inmiddels rustig thuis (beterschap!), er is een heel belangrijk feestje van Wim geweest (en ik ben blij dat ik daar aanwezig mocht zijn...).
Ik ken nu de nachtprogrammering van Radio 1 en ik ben blij dat ik nu op z'n minst de tijd had deze tekst te schrijven.

woensdag 10 november 2004

Terror in Den Haag
Nu dus wel het eerste item op de voorpagina.

dinsdag 9 november 2004

Theo in de Duitse media
Er is veel geschreven, al ben ik van mening dat het nog meer had moeten zijn. Daarom mijn mail naar Der Spiegel zonet:

Sehr geehrte Spiegel-Schreiber,
Ich lese den Spiegel mit Begeisterung als im Ausland lebende deutsche Journalistin (und �rgere mich nur ein bisschen, dass der Kulturspiegel und andere Angebote hier nie beiliegen...). Heute (der Spiegel landet immer erst am Dienstag in meinem Briefkasten) bin ich dagegen ziemlich entt�uscht und das hat ernsthafte Gr�nde. Vor einer Woche wurde in Holland Theo van Gogh ermordet. Abgeschlachtet - so klang es in den holl�ndischen Medien, f�r die ich auch arbeite - von fundamentalistischen Islamisten; zwei Messer im Bauch und eine durchgeschnittene Kehle.

Im heutigen Spiegel finde ich dazu nur eine einzige Seite. Zumindest die Artikel aus dem Spiegel Online von letzter Woche (inklusive Interview mit Leon de Winter) h�tte ich auch in der gedruckten Ausgabe erwartet. Und das aus dem folgenden Grund: dieses Problem verbirgt sich nicht nur hinter den Amsterdammer Fassaden, sondern versteckt sich wahrscheinlich in ganz Europa. In Holland passiert es vielleicht zuerst. Meinungsfreiheit ist hier ein gr�sseres Fass, in das mehr reinpasst als in Deutschland im Moment m�glich w�re. Die �usserungen Van Goghs wurden auch hier von der Politik verurteilt, aber die Holl�nder erkannten das 'Quentchen Wahrheit' im eigenen Wohnzimmer und auf der Strasse. �hnlich wie Pim Fortuyn w�hlte er oft eine radikale Art und Weise, auf ein Problem hinzuweisen, dass bis dato verschwiegen wurde. Und das auch in anderen L�ndern selten angesprochen wird. Auch in Deutschland nicht.
Hier gibt es schon seit l�ngerer Zeit offene Diskussionen �ber den Islam und die Vertr�glichkeit bestimmter Gruppierungen mit unserer westlichen aufgekl�rten Welt. Wie k�nnen wir am besten zusammen leben? Und m�ssen wir nicht erkennen, dass die, die unsere Demokratie kaputt machen, kein Teil von ihr sein k�nnen? Ohne st�ndig politisch korrekt �ber 'Multikulturelles Zusammenleben' zu sprechen? Offene Diskussionen auf politischem, aber auch auf Gemeinde- und St�dteniveau.

�ber genau diese Dinge sollte auch die deutsche Gesellschaft diskutieren. Die Angst ist da, aber die Diskussion nicht. Europa sollte sich mit diesem Thema auf kleinstem Niveau besch�ftigen, bis hin zu den Kommunen. Im Hintergrund sollten die Geheimdienste noch mehr zusammen arbeiten. Die Grenzen sind d�nn und Deutschland und Holland sind Nachbarl�nder. Genau wegen dieser engen Nachbarschaft erstaunt es mich, dass jedes aussereurop�ische Land diese Woche mehr Aufmerksamkeit im Spiegel bekommt als Holland. Obwohl gerade der Spiegel zu diesem Thema einen Hintergrundartikel mit Analysen und Vergleichen schreiben sollte.

Mit freundlichen Gr�ssen,
Ulrike Nagel Utrecht, Holland

Wel een goed artikel in DIE ZEIT.

vrijdag 5 november 2004

Eigenlijk onbelangrijk, maar toch....

Amerikanen verontschuldigen zich. Omdat Bush heeft gewonnen. En Kerry niet. Allemaal droevige mensjes op de foto's...

dinsdag 2 november 2004

Wat een rare dag...

1. Theo dood.
2. Het hele land in rep en roer (en terecht!)
3. Amerikaanse verkiezingen (die waarschijnlijk niemand meer interesseren en waarvan de uitslag toch ook echt morgen ochtend nog niet bekend zal zijn)...
4. Vriendin N. moet binnen twee maanden haar huis uit.
5. Vriendin L. kan een nominatie voor een belangrijke marketing-boeken-prijs in haar zak steken en
6. Vriendje B. van vriendin L. ligt met buikkrampen op bed en laat zich door zijn vader verzorgen.

Op kantoor is het verder heel erg druk, maar gaan de zaken goed. Ben ik nog iets vergeten?

Theo

...meer kan ik er eigenlijk niet over zeggen. Daarvoor ben ik veel te verbijsterd.

maandag 1 november 2004

Lief...liever...liefst

Elke keer als ik Luna lees, word ik stikjaloers op de mooie vormgeving, de mooie teksten en de ingenieuze creativiteit die overal van af spat! En dan doet ze ook nog zulke fantastische dingen als een 25-uurs-weblog-marathon samen met een haast nog creatiever vriendinnetje 10e. En als je dan ook nog je 'personal-creative-figuurtjes-strip-tekenaar' hebt (genaamd: nick), dan ben je toch echt helemaal binnen. Iemand die zijn oh-zo-mooie-tekeningen naar jou vernoemd. Luna, je bent echt een Gl�ckskeks! En wat een grijze-muizen-weblog is dit hier. Maar blijf alsjeblieft lezen, trouwe vrienden!!!!

Als dit niet bijzonder is....

dan weet ik niet meer wat w�l bijzonder is...(let ook vooral op de prijs!)
(gevonden via luna)

Had u nog niet genoeg van de Tokkies?
Dan kunt u nu surfen naar een overzichtssite: met complete agenda (volgeboekt tot en met 26 december), tokkie-spelletjes, tokkie-ringtones, tokkie-bio (ja hoor, ze zijn al doorgedrongen tot wikipedia, de online-encyclopedie) ....tokkie, tokkie en tokkie....het is te gek voor woorden....