Ikea

Ons nieuwe huis biedt vele mogelijkheden. Onder andere de optie om eindelijk eens af te komen van alle Ikea-meubels die we in de loop der jaren hebben verzameld. De Magiker-serie voor de boeken in de woonkamer, de Ivar-serie voor de schuur, Pax en Malm in de slaapkamer.

Een goed voornemen dus om de Zweedse zelfbouwmeubels in ieder geval uit de woonkamer te verbannen. Dat lukt ook goed, ware het niet dat die daardoor nu erg leeg is en ook na drie weken nog nagalmt als je iets zegt. De eerste nieuwe meubels zijn besteld bij de Grote-mensen-woonmerkwinkel. En zelfs een boekenkast bij dat andere, degelijke, Zweedse bedrijf. Maar verwend als we zijn door Ingvar Kamprad, kunnen vriend J. en ik maar niet wennen aan levertijden van 10 tot 12 weken. (Mijn verjaardag in April vier ik dus echt pas in Juni, onder andere omdat het huis dan hopelijk is ingericht).

Om te voorkomen dat zelfs onze kleren maandenlang in dozen moeten blijven, gingen we toch maar weer naar binnen bij die blauwe doos met gele letters. Om even diep te zuchten, de nieuwe Pax-kast samen te stellen en dan stiekem vast te stellen dat we toch wel weer zin hebben in Zweedse balletjes.
En dat ze toch ook eigenlijk best wel mooie lampen hebben.
En dat de Stockholm-serie wat chiquer is en dus ook best 'volwassen'.
En dat ze op de kinderafdeling dat hebben wat Max toevallig net nodig heeft.

En dat we heel diep van binnen toch altijd van deze winkel zullen blijven houden.

Max

Tussendoortje

Naast het klussen en verhuizen, werken en kinderen verzorgen bestaan er natuurlijk ook nog andere dingen. Verheffende dingen. Bijzondere en gekke dingen.

Met zoiets is vriendin M. aan de gang. Sinds een paar maanden is zij bezig topsporter te worden. Op haar 30e. Ze springt de racefiets op, meldt zich aan bij een ploeg en blijkt niet alleen een atletisch lijf te hebben, maar ook de longcapaciteit van een kampioene. Ze helpt mij bij het schoonmaken te Bussum en springt daarna op de fiets naar Zwolle. 94 kilometer in nog geen drie uur. Dat doe ik haar niet na (en dat heb ik wel eens geprobeerd, 100 kilometer op een hybride fiets: dat duurde in mijn geval 8 uur plus een pijnlijke val over het stuur).

Dus ik kan er eigenlijk niet bij, wetende dat ik maar amper vooruit kom op mijn achterhaalde en door een tussenkomende zwangerschap haast alleen stilstaande blauwe fiets. In haar bijzijn durf ik mijn draadezel waarschijnlijk niet eens meer 'racefiets' te noemen. Ik ben een slak vergeleken bij haar.

Via haar weblog kan ik het nog wel enigszins volgen, maar de laatste tijd wordt zelfs haar woordenschat een andere wereld ingezogen. Wat is een balhoofd? Waar ligt de Cauberg? Bovendien wordt ze steeds fanatieker. Ze schrijft: 'Ik had zo'n zin in een pittige training heuvelop'. 's Avonds. In het donker. Op de Veluwe. Hallo?

Ik ga me heel schuldig voelen als ik vanavond met een chocolade-eitje op de bank zit, met een ongepoetste, ongebruikte blauwe fiets in de garage.

Onwennig

Nieuwe muren, nieuwe vloerbedekking, nog geen meubels. We hebben een nieuw groot huis waar ik de laatste twee weken goed aan heb kunnen wennen. Rollen, kwasten, emmers water, terpentine, schuurpapier, het hele pakket is door mijn handen gegaan. De gordijnen zijn besteld, lampen moeten nog.

En Max�kamer is af en lichtblauw, zoals het een jongen betaamt. Anderhalve week was hij uit logeren bij oma en overgrootoma te B., Duitsland. Hij praat al bijna Duits, heeft leren staan, babbelt en lacht anders dan we van hem gewend waren. Hem oppakken voelt ineens anders als je tien dagen in plaats van een baby een kwast vasthoudt. En ook al lacht hij ons toe, we moeten opnieuw wennen aan ons eigen kind.

Raar.

Ulli klust...

Vanmiddag is het zover: we krijgen de sleutel van ons nieuwe huis. Tijd dus om af te reizen naar de Praxis, Gamma of soortgelijke kluswalhalla's om voor de zoveelste keer de basisbenodigdheden in te slaan. Verfrollers, doekjes, emmers, liters latex en rubberen handschoenen. Mijn handen zeggen heel even 'dag' tegen dit mooie witte toetsenbord en krijgen de komende dagen andere taken. Mochten jullie je afvragen waar ik uithang: ik zit de komende 14 dagen onder de verfspetters (en hoop tussendoor nog wel degelijk een update te kunnen geven).