Jajajajajajajaja Jakhals

Jaaa, dat kan ze wel. Vriendin S. Eigenlijk wisten we het al van vorig jaar, maar nu doet ze het weer, en dan ook meteen goed.
De rode stropdas staat haar als vanouds!

Zwaan kleef aan

Twee zonnige uurtjes heb ik gisteren doorgebracht op een fietspad in De Bilt. Om een broedend zwanenechtpaar te volgen dat zich met volle vleugel- en snavelkracht verzet tegen te dichtbij komende fietsers en passanten.

Dat leverde een mooie, korte reportage op.



Die vanochtend werd overgenomen door het NOS Journaal.

En die nu ook nog eens is opgedoken bij Nu.nl. Mijn beelden, mijn montage, mijn teksten, maar dan ineens ingesproken door heel iemand anders. Apart.

Update:
Een dag later haakt ook het Jeugdjournaal nog even aan. Oud-collega Roos is zelfs zo aardig om te melden dat het mijn beelden zijn, :-).

Hartsvriendin = lief x moeite

Ik vind verjaardagen leuk. En ook al word ik ouder, ik hou na al die jaren ook nog steeds van mijn eigen verjaardag.

Ik krijg dan leuke kadootjes van vrienden, felicitaties, mag taart eten en er valt nog eens een handgeschreven kaartje door de brievenbus. Dit jaar kreeg ik mijn kado van mijn beste Berlijnse vriendin J. al van tevoren. Een blauw, papieren tasje, dichtgeplakt en verzegeld, want het mocht pas op de dag zelf open.

Met genoegen en een kinderlijke Vorfreude sloeg ik afgelopen donderdag aan het uitpakken. Vier pakketjes, ieder begeleid door een zorgvuldig gekozen kaartje, met tekst en uitleg op de achterkant. Een boek met 'wereldformules' in de trant van: Rat = (muis x 4 - schattig). Die moest mij herinneren aan onze gezamenlijke wiskundelessen waarin ik schaamteloos de rekenmethode van J. overpende.

Een dvd met alle 30 nummer-1-hits op mijn verjaardag, sinds mijn geboorte. Op 16 april 1979 was dat Dschinghis Khan met Dschinghis Khan (een Duitse verder niets-zeggende Schlager). En op 16 april 1999 was dat Baby One More Time van Britney Spears. Om er maar twee uit te pikken.
Die heeft vriendin J. allemaal zelf bij elkaar gezocht.

Een boekje met 100 en ��n dingen die ik nog allemaal moet doen.

En als laatste een in plastic folie verpakte stapel oude brieven. Verslagen van mijn eerste uren in Nederland, van mijn eerste treinreis Berlijn - Hengelo en mijn prille verliefdheid op vriend J.. Briefjes die ik haar schreef toen zij ziek was en ik de saaie geschiedenislessen in mijn eentje moest doorstaan.

Vriendin J. bewaart bijna alles.
En ze slooft zich liefdevol uit om mij dit soort kadootjes te geven. Daar heb ik maar ��n antwoord op. Mijn eigen wereldformule. En die staat boven in de titel.

30

Ik was 9 jaar oud en liep de badkamer in. Waarschijnlijk wilde ik mijn tanden gaan poetsen, want het was avond en bedtijd.
Mijn moeder stond voor de spiegel en zei: "Morgen word ik 30".

Dat is meer dan 20 jaar geleden en toch herinner ik me dat nog heel goed.
Vanochtend om 8 uur belde mijn moeder om te feliciteren. Ik vertelde haar het spiegelverhaal.
Ze lachte en zei dat ze zich die dag nog kon herinneren.
En ook dat dat helemaal niet voelde als 20 jaar geleden.

En ik zit te dubben of dat nou een goed teken of een slecht teken is.
Het zal de leeftijd wel zijn.

01:05:24

Het zweet stond op mijn voorhoofd, de paasmaandagzon bedoelde het goed met de hardlopers. Niet gelopen sinds de 21 in Berlijn en de eerste 3 kilometer te U. dus loodzware benen. Vanaf kilometer 4 ging het op de Maliebaan steeds beter.

Vanaf kilometer 8 maakten mijn voeten steeds grotere passen, ik bleek nog heel wat energie over te hebben.

En toch: mijn streven om onder het uur te blijven, heb ik niet gehaald. Ik ben wel weer 5 minuten sneller dan vorige week.

En dus goed op weg weer de oude (hardloper) te worden.

Aanstekelijk

Bijna een heel jaar heb ik moeten wachten voordat mijn eerste vriendinnen het ook aandurfden: kinderen krijgen.

Nu is het zover en komen er ook meteen twee tegelijk. Vriendin N. ligt nu met dochter Hanne Joella in haar armen te Amstelveen, Nederland. En beste Duitse vriendin J. ligt in Berlijn met zoontje Clemens.

Allebei geboren op 9 april 2009. Om 12.28 uur en om 16.08 uur.
Alsof ze het met elkaar hebben afgesproken.

02:37:38

Dat is de tijd. Supertraag, maar dat geeft niet.
Want ik heb hem uitgelopen.

En dat is alles wat telt.
PS: Vriend J. heeft het ook gehaald!

Rennen

Ging het gister al over Huizenga, nu zijn vriend J. en ik zelf aan de beurt. We hebbben niet de hoop ineens de tram of de bus in te halen, en we gaan ook niet in slagerskloffie aan de start verschijnen, maar gewoon in ons spiffy sportoutfitje.

Dat moet ons dan helpen de 21,0975 kilometer in Berlijn uit te lopen. Anderhalf jaar geleden was dat voor mij geen enkel probleem, een zwangerschap en ont-zwangerschap later moet ik mijn lichaam de basis opnieuw gaan uitleggen. En mijn lichaam luistert minder goed dan ik had gehoopt. Zomaar weer een uurtje rennen, nee, vooral de onderkant van mijn lijf voelde in het begin als een hele volle aardappelzak. Gelukkig zag de buitenkant er niet zo uit.

Enkele rondjes en heel wat discipline later voel ik dat het 'oude' weer terugkeert. Al ben ik nog lang niet getraind voor de 21 km, zondag wordt het startsein voor de 'oude nieuwe' sportende Ulli.

Vriend J. kan nog teren op zijn 30 kilometer-ervaring met zere knie vorig jaar.
Mocht ik de route onverhoopt toch uitlopen, koop ik daarna als beloning een paar nieuwe hardloopschoenen.

174 pagina's

Ik heb hem besteld. Officieel bij de boekenwinkel, want bij dat grote internetbestelbedrijf - nee, dat zou de schrijver niet sieren, vond ik. Gewoon ouderwetsch, een gloednieuw verhaal over een meneer die in de geschiedenis verdwenen was, maar die vriend J.v.S. weer heeft opgerakeld.

Dat voelt raar, een boek in handen van een goede bekende. Beetje trots, terwijl je er zelf niks aan hebt bijgedragen. Maar vooral nieuwsgierig! Zodra het oude dikke boek uit is, begin ik in de zon aan dit nieuwe!

Update: Interview in het Radio1Journaal vanochtend (vooruitspoelen naar 38'20)